یکی از قدیمی ترین ساختمان های انگلستان که به عنوان هتل از آن استفاده می شده در اثر آتش سوزی آسیبی جبران ناپذیر دید.

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، گسترش آتش سوزی در شهر اکستر در جنوب غربی انگلستان دامنگیر هتل تاریخی «رویال کلارنس» شد که همچنین مشرف به یک کلیسای جامع متعلق به قرون وسطی است.

با وجود آن که آتش سوزی روز جمعه ۷ آبان آغاز شد، ولی مأموران آتش نشانی در روز شنبه نیز همچنان در تلاش برای مهار آن و جلوگیری از سرایت آتش سوزی به ساختمان های اطراف بودند.

این هتل که در نتیجه آتش سوزی آسیب زیادی دیده است در سال ۱۷۶۹ میلادی ساخته شده و به گفته «تاد گری» تاریخدان بریتانیایی، اولین مجتمع بزرگ در بریتانیا بوده که خود را رسما یک «هتل» اعلام کرد.

تاد گری به شبکه خبری بی بی سی گفت، «پیش از آن ما مسافرخانه داشتیم، ولی آنها کلمه جدید فرانسوی "هتل" را برداشته و به این ساختمان اعمال کردند.»

مقامات این شهر اعلام کردند این هتل و گالری آن در اثر آتش سوزی ویران شده اند، ولی هنوز علت بروز آتش سوزی مشخص نشده است.

هتل «رویال کلارنس» در سال ۱۷۶۹ ساخته شده بود و ۲۴۷ سال قدمت داشت.

راه آهن ایران از نظر تاریخی با آلمانی‌ها پیوند خورده‌است حالا پس از سال‌ها دوباره شرکت‌های آلمانی سعی در مشارکت در ساخت و توسعه برخی خطوط در ایران دارند.

در قالب شش سند همکاری بین وزیر راه و شهرسازی ایران و وزیر ترابری آلمان قرار شده‌است آلمانی‌ها شش پروژه از جمله افزایش سرعت قطار تهران ـ تبریز و همچنین حمل و نقل حومه‌ای تهران و تبریز را در ایران پیاده‌سازی کنند.

الکساندر دوبرینت - وزیر ترابری آلمان - در جریان این دیدار در پاسخ به پرسشی درخصوص مشکلات بانکی ایران و نیز چگونگی تأمین مالی پروژه‌ها گفته‌است: «در آینده عادی‌سازی هرچه بیشتر روابط بانکی و مالی بین دو کشور را شاهد خواهیم بود. همچنین گروه کاری را برای این منظور احیا کردیم تا مسائل مربوط به لیزینگ را پیگیری کند و تامین مالی پروژه‌ها را بر عهده بگیرد.»

از سوی دیگر شرکت‌هایی از آلمان تفاهم‌نامه‌هایی در زمینه سیگنالینگ قطار اصفهان ـ شیراز و همچنین کرمان ـ زاهدان امضا کرده‌اند.

یادداشت تفاهم همکاری بین شرکت راه آهن و شرکت تالس در زمینه محور پرسرعت تهران-قم-اصفهان، ایجاد چارچوب همکاری بین شرکت راه آهن و شرکت زیمنس در زمینه سیگنالینگ و همچنین یادداشت تفاهم همکاری بین شرکت راه آهن و شرکت زیمنس در زمینه ارتقای سرعت محور قطار تهران ـ تبریز از مهم‌ترین قراردادهای راه آهن در ایران برای تحول خطوط ریلی است.

وزیر ترابری آلمان دراین باره گفته‌است: «ما قراردادهایی امضا کردیم که زیمنس بتواند فعالیت بین وزارتخانه و شرکت‌ها را فعال کند. از جمله این پروژه‌ها سریع‌سازی خط راه آهن تهران ـ تبریز به عنوان یک کار زیربنایی و دادن سیگنالینگ به خطوط راه آهن ایران است همچنین در اختیار قرار دادن ۷۰ لوکوموتیو دیزلی به راه آهن ایران در دستور کار قرار گرفته‌است.»

البته برای توسعه راه آهن به غیر از شرکت‌های آلمانی قرار است شرکت‌های کره‌ای هم فعال شوند.

یکی از بزرگ‌ترین قراردادهای فعلی بین ایران و کره جنوبی مربوط به راه‌آهن اصفهان -اهواز است که اعتبار مورد نیاز برای اجرایی شدن آن ۴٫۵ میلیارد یورو برآورد می‌شود.

علی نورزاد معاون وزیر راه و شهرسازی در این باره گفته‌است: «ساخت راه‌آهن اصفهان-اهواز به طول ۵۴۰ کیلومتر با کره‌ای‌ها انجام خواهد شد. برآورد اولیه ساخت این خط آهن ۴٫۵ میلیارد یورو است.»

با اجرای این طرح فاصله ریلی بین دو استان خوزستان و اصفهان ۴۵۰ کیلومتر کاهش خواهد یافت.

کانگ هواین وزیر زمین، زیرساخت و ترابری کره جنوبی با اشاره به روش‌های تأمین مالی پروژه‌های قابل همکاری با ایران نیز توضیح داده‌است: «پروژه‌ای که زودتر از سایر پروژه‌ها با مشارکت دو کشور عملیاتی می‌شود پروژه ریلی اصفهان-اهواز است. احداث راه‌آهن اصفهان-اهواز یکی از پروژه‌های مهم در حوزه راه‌آهن برای ایران است و خوشحالم که می‌توانیم در این پروژه مشارکت کنیم.»

وی افزوده‌است: «علاوه بر این قرار است یادداشت تفاهم بین شرکت راه‌آهن ایران و شرکت هیوندای جهت تأمین ۴۵۰ واگن برای ایران امضا شود. تلاش می‌کنیم فاینانس این دو پروژه از طرف بانک صادرات واردات (اگزیم بانک) و فاینانس‌های کره‌ای تأمین شود، بسته مالی فاینانس پیشنهاد شده پروژه‌های اولویت‌دار به‌ویژه پروژه راه‌آهن اصفهان ـ اهواز را پوشش می‌دهد. علاوه بر این برای تأمین فاینانس سایر پروژه‌ها با وزارت دارایی کره جنوبی مذاکره کردیم تا بسته‌های مالی دیگری را بررسی و پیشنهاد کنند.»

مدیران وزارت راه و شهرسازی ایران قصد دارند با کمک شرکت‌های آلمانی، کره‌ای، ایتالیایی، فرانسوی و چینی راه آهن ایران را متحول کنند راه آهنی که برخی از زیرساخت‌های آن به دوران رضاشاه و محمدرضاشاه بازمی‌گردد.

هم‌اکنون ایران درصدد توسعه شبکه راه‌آهن خود به ۲۵ هزار کیلومتر از ۱۰ هزار کیلومتر فعلی است و هفت هزار و پانصد کیلومتر آن در دست ساخت است.

راه‌اندازی خطوط تندروی جدید و سریع‌السیر شدن برخی خطوط موجود از برنامه‌های اصلی دولت در توسعه ریلی ایران است. در حال حاضر در ایران برنامه‌ریزی شده تا راه‌آهن تهران- اصفهان و تهران- مشهد سریع‌السیر شود؛ که از این دو طرح، در حال حاضر نخستین قطار سریع‌السیر در مسیر تهران- قم- اصفهان به طول ۴۱۲ کیلومتر در حال اجراست و برنامه حرکت آن بر مبنای سرعت ۳۳۰ کیلومتر بر ساعت در نظر گرفته شده‌است.

سیدحسن موسوی‌نژاد، مدیرعامل رجا در گفت‌وگو با روزنامه دولتی ایران با اشاره به برنامه توسعه ریلی کشور گفته‌است: «آینده قطارهای مسافری متعلق به قطارهای سریع‌السیر است و در کشورهای توسعه‌یافته در مسافت‌های تا دو هزار کیلومتر قطار سریع‌السیر جایگزین هواپیما و ترابری جاده‌ای می‌شود.

با توجه به وسعت ایران، ما در کشور برای توسعه حمل و نقل ریلی نیازمند افزایش خطوط سریع‌السیر هستیم و برای این برنامه، سرمایه‌گذاری خارجی یکی از راهکارها است. البته برای راه‌اندازی خطوط سریع‌السیر نیازمند به سرمایه‌گذاری دولتی در زیرساخت‌ها هستیم به همین دلیل قرارداد سه و نیم میلیارد یورویی ایران و ایتالیا بین راه‌آهن‌های دو کشور منعقد شد چون سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها از نظر بنگاه‌ها توجیه‌پذیر نیست اما در آینده بخش خصوصی در توسعه ناوگان ریلی نقش مهمی خواهد داشت.»

توسعه خطوط تندرو در ایران تنها به همکاری بین شرکت‌هایی از ایران، ایتالیا و آلمان محدود نمی‌شود بلکه قراردادی هم با شرکت‌های چینی منعقد شده‌است.

عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی ایران در این رابطه گفته‌است: «ارزش یادداشت تفاهم با چین حدود دو میلیارد دلار است که برای ارتقای قطار تهران- مشهد است. با این قرارداد سرعت طراحی قطار به ۲۵۰ کیلومتر در ساعت و سرعت عملیاتی آن به ۲۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد و سیستم کل آن نیز از دیزلی به برقی تغییر می‌کند.»

بروشور برنامه را از اینجا دانلود کنید:

http://ccia.tehran.ir/Portals/1/%D8%A8%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%88%D8%B11395%20%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C.pdf

تاریخچه برنامه:

روند شهرنشینی جوامع به سرعت در حال رشد است. امروزه شهرها با چالش­های جدی جمعیتی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در سطوح محلی، ملی، منطقه ­ای و جهانی روبه­رو هستند که وجود یک برنامه­ریزی موثر و کارآمد برای مقابله با عواقب تغییرات شهرنشینی در جوامع مختلف را ضروری می­ سازد. بر این اساس، جامعه­ بین المللی باید همکاری خود را در ابعاد مختلف شهری تقویت و با یک­دیگر در مورد موضوعات اساسی و مهم شهری؛ مانند: زیر ساخت­های شهری، مدیریت شهری، خدمات شهری و غیره همکاری کنند.

به منظور دست­یابی به این چشم­ انداز، در سال 2013، مجمع عمومی سازمان ملل بر اساس پیشنهاد کمیته­ اقتصادی و سرمایه­ گذاری آن سازمان، تصمیم به برگزاری «روز جهانی شهرها» در 31 اکتبر هر سال  گرفته و این رویداد را به تمام کشورهای عضو سازمان ملل متحد، سازمان­های بین­المللی وابسته، جوامع مدنی و همه ذینفعان مربوطه ابلاغ نموده است. در این راستا، سازمان ملل، برنامه اسکان بشر (UN-HABITAT) را به عنوان محور و هماهنگ کننده برنامه­ های روز جهانی شهرها، تعیین و معرفی نموده است. مدیریت شهری تهران طی دو سال گذشته مراسم بزرگداشت روز جهانی شهرها را به همراه مراسم اهدای جایزه­ جهانی "خشت طلایی تهران" با همکاری دفتر اسکان بشر ملل متحد در تهران برگزار نموده است. در سال جاری نیز سومین دوره­ی این همایش به میزبانی شهرداری تهران برگزار خواهد شد.

اولین دوره­ ی همایش روز جهانی شهرها با عنوان «خشت طلایی تهران» در 31 اکتبر 2014 (9 آبان ماه) در تهران برگزار شد. مراسم افتتاحیه پس از قرائت قرآن مجید و پخش سرود جمهوری اسلامی ایران با سخنرانی دبیر جایزه آغاز به کار کرد. در این مراسم که برای اولین بار با ابتکار مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران و با همکاری مرکز اسکان بشر سازمان ملل متحد در ایران  برگزار گردید، از جایزه­ی “خشت طلایی” که  به مناسبت 31 اکتبر، روز جهانی شهرها، طراحی شده بود، پرده­برداری شد.

دومین دوره همایش روز جهانی شهرها با عنوان «خشت طلایی تهران» نیز در 31 اکتبر (9 آبان ماه 1394) در تهران برگزار شد. مراسم افتتاحیه با سخنرانی دکتر مظفری معاون مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران و دبیر جایزهی جهانی خشت طلایی به صورت رسمی آغاز شد. در این دوره که با همکاری بسیاری از سازمان های بین المللی برگزار گردید، 330 پروژه برای ارزیابی به داوران سپرده شد و در نهایت 24 پروژه به عنوان پروژه های برتر تندیس خشت طلایی را دریافت کردند.

بر اساس توافق میان مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران و نماینده برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد (UN-HABITAT) در ایران، در 31 اکتبر (9 آبان) سال 2014 برای اولین بار مراسم مشترکی در محل «بوستان گفتگو»  و با حضور تعدادی از مقامات ملی و شهری، روسای سازمان های بین المللی و اعضای هیئت های دیپلماتیک در تهران، استادان دانشگاه، پژوهشگران، محققان، دانشجویان و شهروندان تهرانی، توسط شهرداری تهران با همکاری برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد برگزار گردید. 
در طی این مراسم ، پیام های بان کی مون دبیر کل سازمان ملل و جوآن کلاوس مدیر اجرایی برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد، به ترتیب توسط نماینده FAO و UN-HABITAT در ایران، خوانده شد.
همچنین در این مراسم، مهدی چمران رئیس شورای اسلامی شهر تهران، محمد پژمان معاون وزارت راه و شهرسازی و دبیر کل کمیته ملی اسکان بشر جمهوری اسلامی، شهرام گیل آبادی مشاور شهردار و رئیس مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران به عنوان سخنرانان اصلی برنامه، دیدگاه ها و نظرات خود را در خصوص شهرها و مدیریت شهری مطرح نمودند. در این برنامه یک نشست علمی- تخصصی با حضور تعدادی از مدیران شهری و استادان دانشگاه نیز برگزار شد که دیدگاه های خود را در مورد موضوع «شهر بهتر، زندگی بهتر» و «پیشرفت توسعه شهری» ارائه نمودند.
در این مراسم که برای اولین بار به ابتکار مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران و با همکاری برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد در ایران برگزار گردید، از جایزه «خشت طلایی» که  به مناسبت 31 اکتبر(9 آبان)  روز جهانی شهرها طراحی شده بود ، پرده برداری شد و این جایزه برای اولین بار به سه پروژه مهم وبرتر شهری اهدا شد.

1. جایزه خشت طلایی در حوزه زیرساخت های شهری به مازیار حسینی معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران برای مدیریت پروژه «تونل و بزرگراه طبقاتی صدر - نیایش»
2. جایزه خشت طلایی درحوزه پروژه های فرهنگی و اجتماعی به اردشیر نوریان مدیر عامل شرکت نوسازی عباس آباد برای مدیریت پروژه «پل طبیعت» در مجموعه اراضی عباس آباد  
3. جایزه خشت طلایی در توسعه فضای سبز به علی محمد مختاری مدیرعامل سازمان پارکها و فضای سبز تهران بابت مدیریت پروژه «باغ ایرانی» تعلق گرفت.

وزارت بهداشت مالزی به تازگی ابتلای یک زن باردار در ایالت «جوهور» در همسایگی سنگاپور را به ویروس «زیکا» تأیید کرده است. این سومین ابتلا به ویروس زیکا در مالزی است و یکی از مبتلایان که دچار بیماری قلبی و کلیوی بود، جان خود را از دست داد.

به گزارش مهر، شیوع ویروس زیکا در برخی از کشورها موجب شده است تا مسافران آنها دچار مشکلاتی شوند یکی از این مشکلات، عدم دریافت ویزا برای سفر به کشورهای دیگر است.

سخنگوی وزارت بهداشت تایلند روز سه‌شنبه ۱۳ سپتامبر (۲۳ شهریور) اعلام کرد: ما از ماه ژانویه حدود ۲۰۰ مورد تأیید شده عفونت زیکا داشته‌ایم و در طول سه هفته گذشته در هر هفته به طور میانگین ۲۰ مورد جدید ثبت شده است.

سنگاپور کشور دیگری است که چند روز پیش از ابتلای ۴۱ نفر دیگر به این ویروس خبر داد. همزمان با تایید ۴۱ سنگاپوری به زیکا، دولت مالزی نیز تدابیر بهداشتی را در مرز دو کشور هنگام ورود و خروج اتباع سنگاپور و مالزی افزایش داد.

وزارت بهداشت مالزی  به تازگی ابتلای یک زن باردار در ایالت «جوهور» در همسایگی سنگاپور را به ویروس «زیکا» تأیید کرده است. این سومین ابتلا به ویروس زیکا در مالزی است و یکی از مبتلایان که دچار بیماری قلبی و کلیوی بود، جان خود را از دست داد.

سفارت جمهوری اسلامی ایران در کوآلالامپور نیز با توجه به گسترش موارد ابتلا به ویروس زیکا در جنوب شرق آسیا و مشاهده سه مورد آن در مالزی، به مسافران ایرانی عازم این کشور توصیه‌هایی بهداشتی ارائه کرد.

پس از آن وزارت بهداشت ایران هم هشدارهایی را به برگزارکنندگان تورهای گردشگری و مسافران این سه کشور اعلام کرد.

اکنون برخی از اداره‌های کل میراث فرهنگی در استان‌ها در نامه‌ای به انجمن‌های صنفی دفاتر مسافرتی خبر از ممنوعیت این تورها را داده‌اند. البته برخی دیگر نیز به اعلام یک هشدار اکتفا کرده اند.

مدیرکل میراث فرهنگی ساری به انجمن صنفی دفاتر مسافرتی تحت پوشش خود نوشته که در خصوص بیماری زیکا در کشورهای تایلند، مالزی و سنگاپور، با توجه به حساسیت موضوع و هر گونه تورگردانی به کشورهای فوق تا اطلاع ثانوی ممنوع است.

اما علی رفیعی معاون گردشگری استان تهران که دفاتر مسافرتی زیادی را تحت پوشش دارد، به خبرنگار مهر گفت: در این استان ممنوعیتی برای سفر به این کشورها اعلام نکرده‌ایم. اما به دلیل اینکه وزارت بهداشت نامه ای را به ما نوشت و اعلام کرد که توصیه های لازم را بدهیم، این موارد را به دفاتر خدمات مسافرتی تهران نیز ابلاغ کردیم.

در این نامه به تورگردانان توصیه شده که در برگزاری تورهای گردشگری به سه کشور تایلند، مالزی و سنگاپور، به دلیل شیوع ویروس زیکا، توصیه‌های لازم به مسافران این کشورها ارائه شود تا هم موارد بهداشتی را در طول سفر رعایت کنند و هم احتیاط‌های لازم را به عمل بیاورند اما ذکر این موارد به معنی ممنوعیت در برگزاری این تورها نیست. ما نامه وزارت بهداشت را نیز ضمیمه این ابلاغیه کرده ایم.

اکنون با وجود اینکه دفاتر مسافرتی نامه هشدار به مسافران برای سفر به مالزی، تایلند و سنگاپور را گرفته‌اند موظف هستند که خطرات سفر ایرانی‌ها به این کشورها را نیز گوشزد کنند. یکی از این موارد سخت گیری هایی است که برای سفر آنها به کشورهای دیگر انجام می‌شود. به‌عنوان مثال اگر مسافر ایرانی در طول ۶ ماه گذشته به یکی از کشورهایی که ابتلا به ویروس زیکا در آن شایع شده است، سفر کند، در هنگام ورود به کشور دیگری مانند ویتنام باید برگه تایید صحت سلامت خود را هم ارائه کند. برخی دیگر، ویزای ورود به کسانی که اخیرا به این کشورها سفر کرده اند را نمی‌دهند.

نوشته دکتر مهدی سقایی

سازمان ملل سال 2002 را به عنوان سال بین المللی اکوتوریسم اعلام کرد، اتفاق مهم این سال نشست جهانی اکوتوریسم بود که در کبک کانادا در می سال 2002 برگزار شد.

پنجمین سالگرد نشست کبک در می 2007 تحت عنوان کنفرانس جهانی اکوتوریسم در اسلو برگزار شد. هدف این کنفرانس ارزیابی یافته ها و چالش های پیش آمده در زمینه اکوتوریسم از ابتدای سال 2002 تا کنون بود. بدین منظور انجمن های ملی و منطقه ای اکوتوریسم، متخصصین و حقوقدانان، از سرتاسر دنیا گرد هم آمدند تا برای سیاست ها و عملکردهایشان تعهدی ایجاد کنند و نقش منحصر به فرد اکوتوریسم را در حفاظت و توسعه پایدار قوی تر کنند. برگزاری این کنفرانس توسط جامعه بین المللی اکوتوریسم (TIES)، اداره اکوتوریسم نروژ و برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) سازماندهی شد و در آن 450 نماینده از 73 کشور حضور یافتند.

بیانیه کبک در سال 2000، پتانسیل ها و چالش های اکوتوریسم را در کمک به توسعه پایدار بیان نمود. همچنین توصیه هایی را به دولت ها، بخش خصوصی، NGO ها، آژانس های بین المللی، جوامع بومی و محلی ارائه نمود. متن بیانیه کبک همچنان دارای اعتبار بوده و بیانیه اسلو نیز بر اهمیت آن تاکید مجدد کرده است.

از سال 2002:

* بسیاری از مناطق طبیعی جهان در خطر تهدید قرار گرفته و به دلیل کمبود مناطق تحت حفاظت روز به روز صدمه بیشتری به تنوع زیستی و منابع وارد شده است.

* میزان توریست های جهان 23% رشد پیدا کرده است و پیش بینی می شود که این تعداد تا سال 2020، دو برابر شود.

* افزایش میزان آگاهی از ابعاد و تبعات تغییرات آب و هوای کره زمین، منجر به کمک در چگونگی انجام سفر ها در زمان کنونی و آینده خواهد شد.

* نقش توریسم در حمایت از توسعه پایدار، دستیابی به اهداف توسعه هزاره آینده و کاهش قابل ملاحظه فقر به طور بارزی شناخته شد.

به دلیل وجود این فشارها و فرصت ها، سازمان جهانی جهانگردی، UNEP و سایر آژانس های بین المللی به حمایت از سیاست هایی که منجر به پایداری هر چه بیشتر توریسم می شدند، ادامه دادند، که این روش بسیار موثر واقع شد. اکوتوریسم به دلیل نقش مهم و نوآورانه اش در این روند باید ادامه یابد تا به عنوان یک الگو برای کل صنعت توریسم باشد.

برای تحقق این موضوع همانطور که در تعریف بیان شده اکوتوریسم نوعی از توریسم می باشد که مستلزم انجام سفری مسئولانه به مناطق طبیعی است که در جهت حفاظت از محیط زیست بوده و منجر به ایجاد درآمد پایدار برای افراد بومی منطقه می شود.

اکوتوریسم در 5 سال اخیر از جایگاه مهمی بر خوردار شده ولیکن همچنان چالش های زیادی باقی مانده است:
* علاقه برای مشاهده مناطق طبیعی و حیات وحش روز به روز در حال افزایش است که این امر موقعیت های زیادی را ایجاد کرده، ولیکن فشارهای زیاد و نیاز برای مدیریت صحیح را به وجود آورده است.

* اصطلاح اکوتوریسم بیشتر شناخته شده و به کار میرود ولیکن مورد سوءاستفاده نیز قرار گرفته و در مفهوم واقعی خود به درستی به کار برده نمی شود.

* بیشتر دولت ها استراتژی اکوتوریسم را توسعه دادند ولی به نظر می رسد که این استراتژی ها باید در جهت روند کلی توریسم و سیاست های محیط زیستی کامل تر شوند و در نهایت در عمل تحقق یابند.
* تعداد پروژه هایی که با هدف ایجاد سرمایه گذاری های اکوتوریسم، در سرتاسر دنیا وجود دارند، در حال افزایش هستند. این پروژه ها بیشتر در جوامع محلی ا جرا می شوند و به عنوان ابزاری برای ایجاد معیشت پایدار و کمک به حفاظت می باشند. با این وجود هنوز مشکلات اقتصادی باقی مانده و نیاز به ارتباط بهتر با بازار احساس می شود.

* در حال حاضر بسیاری از کشورها دارای جوامعی هستند که اکوتوریسم در آنها اجرا می شود و نیاز به حمایت و پشتیبانی در کار خود دارند.

* جامعه بین المللی اکوتوریسم(TIES) با عضویت بیش از 100 کشور و بیش از 40 انجمن ناحیه ای و ملی شبکه ارتباطی اکوتوریسم ایجاد کرده است. چالش های موجود شامل همسو کردن حفاظت، جوامع بومی و توریسم پایدار از طریق آموزش و حمایت آنها می باشد.

برای شناسایی این چالش های خاص و جهانی و به منظور انعکاس 4 موضوع کنفرانس جهانی اکوتوریسم در سال 2007، آژانس های بین المللی، دولت ها و تمام افرادی که در برنامه ریزی و ارائه اکوتوریسم فعالیت می کنند باید به این نکات توجه کنند:

1- شناخت نقش کلیدی اکوتوریسم در توسعه پایدار محلی.

پدیده اکوتوریسم اغلب در روستاها و مناطق دورافتاده ای اتفاق می افتد که با کمبود منابع معیشتی جایگزین مواجه هستند و میزان فقر در این مناطق بالا است. اکوتوریسم می تواند علاوه بر جنبه حفاظتی، درآمد بیشتری را نیز برای افراد بومی تامین کند. با این وجود جوامع محلی باید در این طرح و سودی که به همراه دارد سهیم باشند و پایداری اقتصادی این طرح منوط بر داشتن برنامه ریزی تجاری و دسترسی آن به بازار می باشد، که شامل فعالیت های زیراست:

* برقراری ارتباط و مشارکت بیشتر بین جوامع بومی، تجارت توریسم در بخش خصوصی، NGOها و دولت.
* رساندن منافع بیشتر به مردم فقیر از طریق سیاست گذاری برای افراد بومی ، ایجاد شبکه برای ارائه محصولات محلی، کمک به تشکیل سرمایه گذاری، حمایت خدمات محلی، زیرساخت های مورد نیاز.
* ایجاد فعالیت های کشاورزی پایدار و منافع اقتصادی دو طرفه از طریق ارتباطات مناسب بین اکوتوریسم و کشاورزی.

* تشویق به توسعه محصولات جدید و تجارت منصفانه توسط قوی تر کردن ارتباط میان میراث فرهنگی منطقه با هنر و صنایع دستی.

* بیشتر منافعی که از حفاظت حاصل می شود، به جوامع بومی اختصاص یابد.

2- افزایش پتانسیل برای مدیریت خوب اکوتوریسم به عنوان یک ابزار مهم اقتصادی و محافظ طبیعت. اکوتوریسم به وجود مناظر زیبا و حیات وحش فراوان، وابسته است، بنابراین توسعه اکوتوریسم و منافعی که به همراه دارد، به عنوان یک ابزار قوی در حفاظت آنها می باشد.

در واقع در تعریف اکوتوریسم ضروری است که منافع حفاظتی حاصل شوند. روشن است این نتیجه نیازمند این است که تمامی فعالیت های اکوتوریسم به خوبی طراحی و مدیریت شوند تا اثرات مضر اکوتوریسم بر روی محیط به حداقل برسند. این فعالیت ها شامل:

* بالا بردن دانش، مهارت و منابع اطلاعاتی مقامات مسئول مناطق حفاظت شده در توسعه و مدیریت اکوتوریسم و کسب حمایت کافی برای مدیریت مناسب.

* شناخت نیاز های خاص مناطق ساحلی و اقیانوس ها به علت وجود زیستگاه های حساس ، منابع کمیاب و محبوبیت آن ها برای توریسم و تغییرات فشار روی جوامع آن ها.

* توسعه راه های خلاقانه برای استفاده از اکوتوریسم در جهت پشتیبانی و حمایت مالی در امر حفاظت.
* در نظر گرفتن هماهنگی کامل با محیط هنگام طراحی تسهیلات اکوتوریسم ، باقی گذاشتن حداقل اثرات و ترکیب تکنولوژی جدید با ایده های موجود.

* اشاره به تعامل مستقیم بین بازدید کنندگان و حیات وحش برای جلوگیری از نابود شدن تنوع زیستی و جستجوی سود خالص برای حفاظت.

3- حمایت از پویایی اکوتوریسم و اجرای سرمایه گذاری اکوتوریسم و فعالیت های مرتبط این امر از طریق بازاریابی موثر، افزایش اطلاعات و آموزش.

تجارت اکوتوریسم نیز می تواند مانند محیط طبیعی که در آن اکوتوریسم اجرا می شود شکننده و حساس باشد. علت این امر این است که بسیاری از مردمی که با تجارت اکوتوریسم مواجه هستند لزوما در بازاریابی و مدیریت بازدید کنندگان به صورت آگاهانه و اقتصادی مهارت ندارند. بسیاری از محصولات اکوتوریسم به وسیله سرمایه گذاری های خرد و کوچک تامین می شود. مردم در این بخش برای با هم کار کردن، همکاری برای توسعه مهارت ها و نفوذ در بازار باید تشویق شوند.

این فعالیت ها باید شامل موارد زیر باشند:

* اطمینان از اینکه تمامی قسمت های جهان به تسهیلات عملی و برنامه های با کیفیت آموزشی در زمینه اکوتوریسم دسترسی دارند. امکان دارد این دسترسی به طور مستقیم یا از راه دور باشد.

* به روز کردن اطلاعات قابل دسترس در مورد بازارهای اکوتوریسم و افزایش امکان دسترسی به آنها از طریق استفاده از تکنولوژی جدید.

* بهبود مهارت های افراد بومی در راهنمایی و آموزش به عنوان یک بخش مهم در ارائه اکوتوریسم معتبر و با کیفیت بالا.

* همکاری با رسانه ها برای ارائه گزارش های با محتوا و دقیق در مورد اکوتوریسم و افزایش سطح توانمندی آنها در خصوص رعایت اصول مورد نظر.

* قوی تر کردن جوامع بومی، ملی و ناحیه ای اکوتوریسم و ارتباط آنها با جامعه بین المللی اکوتوریسم (TIES)  و ایجاد یک شبکه بسیار قوی در میان سایر شبکه ها.

4- معرفی برخی از اصول کلیدی به منظور پایدار کردن اکوتوریسم

تعریف اکوتوریسم توقع ایجاد تاثیر مثبت فراوانی را بر روی جامعه و محیط زیست به وجود می آورد. ایجاد چنین تاثیراتی توسط اکوتوریسم اهمیت داشته و ادامه این تاثیرات مثبت از اهمیت بالایی برخوردار است. این اصول کلیدی باید به موضوعاتی همچون انعکاس جریانات کنونی وشرایط بیرونی شامل فرصت های جدید برای بیشتر نمودن سودهای حاصل از اکوتوریسم و چگونگی مقابله با بحرانها اشاره کنند:

فعالیت های مرتبط با این امر باید شامل موارد زیر باشند:

* ادامه ایجاد استانداردها و معیارها برای کیفیت اکوتوریسم، اثرات آن، اطمینان از پیوستگی استانداردها و ترویج آنها از طریق استفاده از طرح های گواهینامه.

* هدایت تمایلات جدید در تجارت، از طریق ایجاد همکاری های اجتماعی و محیط زیستی مسئولانه و حمایت از امر حفاظت و جوامع محلی.

* توجه به تا ثیرات تغییرات آب و هوا و اثرات آن بر روی اکوتوریسم از طریق معرفی الگو های مسافرتی، ترویج استفاده ازگزینه های مناسب حمل و نقل و تشویق به استفاده از طرح هائی که میزان خروج کربن از آنها در حد استاندارد می باشد.

* کار با سایر بخش های صنعت توریسم به منظور ترویج و رعایت اصول پایداری در آنها.

* احترام به حقوق جوامع بومی در کنترل توسعه اکوتوریسم، شرکت در آن و به دست آوردن حداکثر سود که در نهایت این امر منجر به بالا رفتن مسئولیت بازدید کنندگان و کیفیت بازدید آنها خواهد شد.