موزه مردان نمکی زنجان (اختصاصی)
توسط در تاریخ ۰۶ آذر ۱۳۹۵
ضوابط مشارکت و سرمایه گذاری برای طبیعت گردی در مناطق طبیعی
توسط در تاریخ ۰۶ آذر ۱۳۹۵
در این دستورالعمل که از سوی فرهاد دبیری معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست ابلاغ شدهآمده است: در اجرای بند ه- ماده ۳ و ۵ آئین نامه کمیته ملی طبیعت گردی مصوب ۲۷۳۱۵ ت ۳۳۵۳۶ – مورخ ۵/۵/۱۳۸۴ هیات محترم وزیران به منظور تنظیم مقررات سرمایه گذاری با محوریت طبیعت گردی، ضوابط مشارکت و سرمایه گذاری با رعایت چارچوب های قانونی حاضر در ۱۰ ماده و ۷ تبصره در مورخ ۳۱/۱/۱۳۹۴ به تصویب کمیته ملی طبیعت گردی رسید و از تاریخ ابلاغ برای کلیه دستگاه های اجرایی لازم الاجرا است.
در ماده ۱ این دستورالعمل برنامه های طبیعت گردی مطابق ماده ۴ آئین نامه طبیعت گردی برمبنای الف- طبیعت گردی متمرکز که از طریق استقرار در مراکز اقامتی و مرکز بازدیدکنندگان یا بازدیدهای چند روزه صورت می گیرد. ب- طبیعت گردی غیرمتمرکز که متضمن بازدیدهای کوتاه مدت با وسایل و امکانات غیرثبت بوده، تعریف شده است.
تبصره ۱ و ۲ این ماده تاکید می کند، ایجاد هرگونه تاسیسات و امکانات اقامتگاهی و گردشگری از قبیل کمپینگ و چادر و سایر تسهیلات بادی مطابق طرح مدیریت مصوب باشد. همچنین، سرمایه گذار موظف است در طرح پیشنهادی، برنامه هایی برای آموزش جوامع محلی و همچنین بازدیدکنندگان داشته باشد.
ماده ۲ این دستورالعمل، عرصه های موضوع این ضوابط را، منابع طبیعی ملی تحت اختیار و مدیریت سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور، زون های تفرجگاهی واقع در مناطق چهارگانه و تالاب ها و مناطق شکار ممنوع تحت اختیار و مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست، مناطق دارای جاذبه های طبیعی واقع در محدوده های فرهنگی، تاریخی و باستانی تحت اختیار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، محدوده های مناسب واقع در املاک و مستثنیات قانونی اشخاص با رعایت حقوق ایشان که امکان و استعداد لازم جهت اجرای برنامه طبیعت گردی را داشته باشد، اراضی ملی و دولتی محدوده شهرها و بافت روستاها با کسب موافقت دستگاه های متولی، سایر مناطقی که دارای جاذبه های طبیعت گردی بوده و در حال حاضر تخریب شده و یا به کاربردهای دیگری اختصاص یافته اند، پس از احیاء و یا تغییر در شیوه بهره برداری به طرح های موضوع این ماده اختصاص می یابند.
ماده ۳ این دستورالعمل به تاسیسات گردشگری مرتبط با تفرج متمرکز برای طرح های طبیعت گردی و مصادیق آن پرداخته است.
مصادیق تاسیساتی که به قصد ارائه خدمات و انتفاع برای پذیرایی، اقامت و خدمات مسافرتی به گردشگران و بازدیدکنندگان در مناطق تفرج متمرکز طبق ضوابط دستگاه های ذیربط و ملاحظات زیست محیطی و حفظ کاربری و مالکیت دولت بر عرصه های منابع ملی و دولتی در طرح طبیعت گردی مجاز به احداث می باشند، به شرح، اقامت های بوم گردی و سنتی، مراکز تفریحی و سرگرمی گردشگری، مجتمع ها، اردوگاه ها و محوطه های گردشگری، محیط ها و پارک های طبیعت گردی و گردشگری روستایی و عشایری، مراکز گردشگری ساحلی و دریایی، واحدهای پذیرایی و انواع غذاخوری منفرد بین راهی موجود، تاسیسات اقامتی و پذیرایی واقع در مجتمع های خدمات رفاهی بین راهی، مناطق نمونه گردشگری، دهکده های سلامت است.
طبق ماده ۴، استقرار سازه ها و ساخت و سازهای منطبق با تفرج متمرکز در طرح های مصوب و در دست اجرای واقع در مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور متناسب با اکوسیستم هر منطقه به صورت زیر به اجرا در خواهد آمد: اجرای مصوبات طرح تفصیلی موجود برای زون تفرج مترکز، بررسی و تصویب پیشنهادات مجری در قالب مندرجات ماده ۳ این مصوبه حسب مورد توسط سازمان حفاظت محیط زیست و یا سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور مورد بررسی قرار می گیرد، چنانچه اجرای پیشنهادات مجری در طرح حاضر به دلایل زیست محیطی و سایر محدودیت ها و ممنوعیت های قانونی میسر نباشد مجری می تواند در فضای پشتیبان مکان یابی نماید.
در تبصره این ماده آمده است: تملک و تحصیل اراضی در فضای پشتیبان به عهده سرمایه گذار است و دستگاه های عضو کمیته ملی در این خصوص مسئولیت ندارند.
ماده ۵ این دستورالعمل شرایط متقاضیان را شرح داده است که از جمله مفاد مهم آن اولویت بخشی به جوامع محلی در شرایط مساوی است.
مجرای قانونی صدور مجوز در ماده ۶ این دستورالعمل به این شرح تعریف شده است: متقاضیان اجرای طرح و پروژه طبیعت گردی قبل از هر گونه اقدام اجرایی موظف به کسب مجوز سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مطابق ماده ۲ موسوم آئین نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه بندی و نرخ گذاری تاسیسات گردشگری و نظارت بر فعالیت آن ها مورخ ۱۱/۶/۱۳۹۴ هیات وزیران است، تشخیص نیاز مناطق مختلف کشور به ایجاد واحدهای طبیعت گردی با کمیته ملی طبیعت گردی است.
مراحل اعطای مجوز و موافقت با طرح های گردشگری و مهلت های مقرر طبق ماده ۷ بدین شرح است: مهلت پاسخگویی سازمان های عضو کمیته ملی طبیعت گردی برای استعلام های سرمایه گذار شامل صدور مجور، بررسی و تصویب کتابچه طرح توجیهی در هر مرحله حداکثر ۳۰ روز است و در پایان مهلت تعیین شده در صورتیکه انجام بررسی نیاز به مدت بیشتری داشته باشد، مراتب به متقاضی اعلام خواهد شد، در هر صورت مجموع زمان پاسخگویی ها حداکثر ۶۰ روز خواهد بود، همچنین مهلت تهیه طرح اجرایی و نقشه های معماری و ملاحظات زیست محیطی برای سرمایه گذار شش ماه است و در صورت تاخیر سرمایه گذار مجوز طبیعت گردی وی ابطال خواهد گردید، پس از تصویب طرح اجرایی و نقشه های معماری، نسبت به انعقاد قرارداد اجرای طرح بر حسب مورد فی مابین هر یک از دستگاه های عضو کمیته ملی و مجری طرح منعقد خواهد شد، مدت زمان اجرای تاسیسات مصوب طرح طبیعت گردی مطابق طرح مصوب حسب مورد حداکثر ۴ سال است و جرایم تاخیر در اجرا مطابق مقررات در قرارداد پیش بینی خواهد شد، مدت بهره برداری که در دوره اول از ۱۵ سال کمتر نخواهد بود در قرارداد تعیین می شود.
طبق ماده ۸ عدم رعایت مفاد شرح خدمات اجرایی مصوب و تاخیر در طراحی و احداث بیش از مهلت مقرر حسب مفاد قرارداد در زمان طراحی و احداث، همچنین عدم رعایت ظرفیت تحمل منطقه پس از دو بار اخطار و طرح موضوع در کمیته ملی طبیعت گردی، تردد گردشگران و تورها در سایر زون های غیر تفرجی (امن ، بازسازی و ...) پس از یک بار اخطار و طرح موضوع در کمیته ملی طبیعت گردی، تخریب و تغییر اکوسیستم در محیط زیست و منابع طبیعی با اعلام مرجع ذیربط، عدم رعایت هنجارهای اجتماعی و فرهنگی جامعه محلی پس از یک بار اخطار و طرح موضوع در کمیته ملی طبیعت گردی و تغییر کاربری بدون اخذ مجوز قانونی در زمان بهره برداری موجب ابطال مجوز فعالیت های طبیعت گردی یا فسخ قرارداد بهره برداری می گردد.
در تبصره های ۱ و ۲ این ماده قید شده که مرجع تشخیص ابطال و عدم آن کمیته ملی طبیعت گردی می باشد و بدیهی است، اعمال تصمیمات کمیته ملی طبیعت گردی مانع از اقدامات و تدابیری نمی باشد که هر یک از دستگاه های عضو کیته ملی طبیعت گردی در قبال تخلفات انجام شده حسب وظیفه قانونی به عهده دارند.
ماده ۹، راهنمای تدوین طرح اجرایی و استانداردهای طراحی تاسیسات و تجهیزات طبیعت گردی، الزامات و محدودیت ها و ممنوعیت های بهره برداری طبیعت گردی، طرح مصوب پارک و تفرجگاه برای عرصه های تحت مدریت سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری، پهنه بندی (زون بندی) برای عرصه های تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست، ارائه طرح ارزیابی اثرات زیست محیطی را به عنوان اسناد پیوست هنگام اخذ مجوز طبیعت گردی برای هر مکان طبیعت گردی معرفی می کند.
طبق ماده ۱۰ نیز دبیر کمیته ملی طبیعت گرذدی مسئول پیگیری و حسن انجام ضوابط این مصوبه است.
مسجد جامع هزار ساله شهر سجاس
توسط در تاریخ ۰۶ آذر ۱۳۹۵
این بنا در روستای سجاس در حدود 35 کیلومتری جنوب غربی سلطانیه در استان زنجان واقع گردیده و از بناهای ارزشمند دوره ی سلجوقی است .
بنای اصلی مسجد ، گنبد خانه ی مربعی به ابعاد تقریبی 5/9 *5/9 متر است که با گنبد بلندی پوشش یافته است . با توجه به آثار موجود ، در اصل ، بناهای دیگری به این گنبد خانه متصل بوده که امروزه از بین رفته است . گنبد خانه ، در اضلاع شرقی ، غربی ء غربی و شمالی درگاههایی داشته که درگاه های شرقی و غربی آن مسدود شده است . گنبد با واسطه ی چهار فیلپوش بر روی جرزهای چهارگانه استوار گردیده و پا طاق فیلپوش ها بر روی تخته ی قطوری که با دیوار 45 درجه زاویه دارد ، قرار داده شده است . چهار فیلپوش و در حدود فاصل آنها چهار طاقنما که متناوبا قرار گرفته اند با قوس پنج و هفت ، به همراه قوس های کوچکتر بالایی ، نقشه مربع را به دایره تبدیل کرده است . سطح فیلپوش ها و طاقنماها با اجرای آجر کاری به سبک آلت و لغت ، تزئینات هندسی جالبی را ایجاد کرده اند . بالای فیلپوش ها ، طاقنماهای زیبایی قطاربندی شده که زمینه را برای بر پلیی گنبد فراهم می کند . گنبد بنا که از نوع گنبد های یکپوش است ، با آجر اجرا شده و تزئینات آن منحصر به نقش ستاره ی پنج پر است .
خودنمایی طبیعت برلباس محلی زنجان
توسط در تاریخ ۰۶ آذر ۱۳۹۵
زنجان-طرح ها و نقش های الهام گرفته از طبیعت که در لباس های محلی گذشتگان خودنمایی می کرد مدت های مدیدی است که در بین ساکنان شهرهای استان زنجان و اغلب روستاها غریب است.
خبرگزاری مهر-گروه استانها: با گذر زمان، افزایش تعاملات و تولیدات ، پوشاک متنوع و رنگا رنگ محلی به سمت یکسان شدن رفت تا تفاوت بین مردم هر منطقه و شهر و روستا نامحسوس تر شود.
این چنین شد که هویت بومی و محلی مناطق مختلف که بخشی از آن در پوشش محلی با تنوع بسیار آن جلوه گر بود، رو به انزوا رفته و آهسته و آرام از صحنه اجتماع محو شد.
اینک لباس های محلی استان زنجان که در تعداد انگشت شماری از روستاهای زنجان به چشم می خورد، جنبه نمایشی پیدا کرده و هراز گاهی برای یادآوری هویت فرهنگی منطقه در نمایش ها و موزه ها عیان می شوند.
به تدریج و طی تحولات تاریخی، سرپوش ها، تن پوش ها، پاپوش ها و زیورآلات متناسب با شرایط جغرافیایی و طبیعی و تحت تاثیر فرهنگ و مذهب بومی و محلی به لحاظ رنگ و طرح، نحوه استفاده که تنوعی بی بدیل داشتند، جای خود را به بلوز و شلوار، دامن و مانتو، شال و روسری های امروزی دادند.
پوشاک مردم در شهرها و حتی بخش های مرکزی به لحاظ سرعت انتشار تحولات، از نظر پوشش دستخوش تغییر قرار گرفته اند. در نتیجه پوشاک رایج در شهرها دارای تنوع تاریخی نیست و رنگ وبوی بومی خود را از دست داده، اما در برخی روستاهای واقع در شهرستان های تابعه استان ساکنان از لحاظ پوشش کمتر دچار تحول شده اند و اطلاعات ذی قیمتی پیرامون پوشاک مردم استان می دهند. از جمله این روستاها می توان به روستای چپر در دهستان چایپاره بالا، روستای وننق در دهستان تهم،روستای درسجین و باغدره در ابهر و روستای قره قوش در شهرستان خدابنده اشاره کرد.
در روستاها کهنسالانی هستند که یکی از منابع مهم شفاهی جهت کسب اطلاعات پیرامون پوشاک پیشینیان محسوب می شوند.
پوشش محلی و سنتی زنان و مردان استان زنجان بسیار جالب و قابل توجه است. پوشش مردان را کت و شلوار معمولی با کلاه نمدی با نام محلی کچه بورک و گیوه یا چارق تشکیل می دهد و پوشش محلی زنان نیز از چندین تکه لباس و تزیینات متفاوت چون انگشتر، النگو و... تشکیل شده که بسته به قدرت اقتصادی افراد، زینت های مختلفی نیز با این لباس ها استفاده می شوند. برخی از این لباس ها عبارتند از: نوعی پوشش که شامل پارچه ای مخصوص برای محافظت از موی سر است.
پاچین: پیراهنی متشکل از دو قسمت بالا تنه و پایین تنه است. بالا تنه ساده و پایین تنه گشاد و چیندار است و تا روی مچ پا میرسد. پوشیدن این پیراهن سابقاً در روستای دلگی و گنبد معمول بود.
چنه التی (زیرچانه): ابزاری است که از سکه های قلاب دار به هم پیوسته و یا منجوق های رنگارنگ تشکیل شده و نوعی زینت نیز به شمار می آید.
یاشماق: نوعی روسری که برای پوشش دهان، چانه و گردن استفاده می شود.
جلیزقا: پوشش مخصوص بالاتنه است که بدون آستین بوده ونوع آستین دارآن یل نام دارد.
کوینک: پوششی که اندکی بلندتر از جلیزقا بوده و زیر آن استفاده می شود، این پوشش از طرح ها و رنگ های گرم انتخاب می شود.
تومان: پوششی که به دو نوع بلند و کوتاه تقسیم می شود نوع بلند آن شلیته و نوع کوتاه آن قصاتومان نام دارد. معمولاً شلیته توسط افراد مسن و قصاتومان توسط جوانان مورد استفاده قرار می گیرد.
شلوار: این پوشش از پارچه ضخیم و تیره رنگ انتخاب می شود.
نیم ساق: نوعی جوراب شلواری است که در میهمانی ها و مسافرت ها استفاده می شود.
تلفیق هنر و طبیعت در پوشینه روستانشینان زنجان
گرچه ایلات خمسه توسط استان های مختلف محدود شده و عوامل گوناگونی همچون آب و هوا و شرایط اقلیمی متفاوت منطقه و مهاجرت ها از سویی باعث ایجاد تنوع پوشش زنان این استان شده و ازسویی موجب تفاوت بین پوشش مناطق مختلف گشته است. مهاجران نیز تحت تاثیر پوشش زنان استان قرار گرفته اند به گونه ای که زنان روستاها و شهرهای آذربایجان به دلیل نزدیکی و تعامل فرهنگی بین این منطقه و استان گیلان و رشت پوشش متفاوتی دارند.
یک طراح لباس در رابطه با نوع پوشش مردم در استان زنجان می گوید: با توجه به نظام فکری و فرهنگی جامعه ایرانی و اعتقاد آن به مصونیت داشتن زنان و حفظ حجاب، پوشش های سنتی اغلب با حفظ شئون مذهبی تهیه می شد.
به گفته معصومه شیخی، زنان این منطقه از لوازم حجاب سرپوش اعم ازعرقچین، کلاه، روسری، چارقد و چارشاب که هر یک به نحوی بسته می شد استفاده می کنند، تن پوش های زنانه نیز متاثراز فرهنگ اسلامی و مذهبی طراحی می شود ، به طور مثال" کوینک" لباسی آزاد و گشاد بود که تمام برجستگی های بدن را می پوشاند معمولا جنس این پیراهن ها از نخ های طبیعی بود که امروزه پارچه های الیاف مصنوعی جایگزین آن شده اند.
این مستند ساز زنجانی که پژوهشی در رابطه با لباس های محلی زنجان داشته است، ادامه می دهد: انتخاب پارچه های مصرفی به توان اقتصادی و سن افراد بستگی دارد جوانان رنگ های روشن صورتی، ابی با گل های درشت و میانسالان و کهن سالان سورمه ای، ابی تیره، سبز و طوسی استفاده می کنند.
وی خاطر نشان می کند:در روستاهای علم کندی، پری، آستاگل و گماندشت،" ونیز" و "سانسیز" رنگ بندی در سنین مختلف کمتر محسوس است و اغلب در سنین بالا هم از رنگ های روشن استفاده می کنند.
شیخی ابراز می کند: کت های مخصوصی برای مجالس بود که یقه تا روی سینه و جای دکمه ها را با سکه ها می آراستند."پستک " نوع دیگری از پوشش است که فاقد آستین بوده، ویژه پاییز و بهار است، در برخی روستاها در فصل زمستان از شال کمر نیز استفاده می شود.
به گفته وی، کت یا "دن" نیز لباسی است که اغلب افراد متمول در زمستان به تن می کردند، لباسی از جنس مخمل یا فاستونی دارای آستر که حاشیه آن قیطان دوزی می شود. اوزون تومان "تنبان" دامن های پرچینی که اغلب تک رنگ هستند و به رنگ های قرمز، ارغوانی و سبز می باشند در برخی روستاها نوع گلدار آن نیز استفاده می شود این دامن ها برجستگی ها ی بدن را می پوشانند و اغلب نیاز به شلوار را رفع می کنند.
این طراح لباس یادآور می شود: قرقری تومان، قیسا تومان و شلیته نیز دامن های پرچین کوتاهی هستند که اغلب با شلوار مشکی در میهمانی ها استفاده می شود.
مچ پیچ (قول پیچ) را زنان از آستین لباس های کهنه خود تهیه می کردند و هنگام طبخ نان برای محافظت از مچ دست به آن می بستند. همچنین آیاق قابی، اوزون دابان، گیوه، چاریق نیز انواع پاپوش هایی است که از چرم تهیه می شده و به عنوان پاپوش یا کفش مورد استفاده بوده است.
پوشاک مختص مهمانی در این روستاها معمولا یک دست است و در سایر مواقع پوشاک یکسانی به تن می کنند. در مواقع پخت نان یا دوشیدن شیر دام پیش بندها یا لباس های کهنه ای به تن می کنند.
لباس های بومی و محلی در طرح و رنگ از طبیعت الهام می گیرند رنگ های شاد سبز و قرمز و آبی با گل های ریزو درشت نشان از طبیعت چهار فصل دارد.
در خصوص پوشاک مردان نیز می توان به انواع سرپوش اعم از کچه بورکی کلاهی نمدی به شکل گود ، کلاه بخارایی از جنس پوست بره و به شکل گرد،کلاه لبهدار کلاهی گرد و کمی بلند با لبه مدور برای طبقات مرفه ، کلاه قزاقی کلاهی گرد و استوانهای شکل ، شفگه کلاهی است نوکدار که از پارچه فاستونی تهیه میشودو اغلب از بازار شهر زنجان تهیه میکنند.
تن پوش های مردانه عبارتند از" کؤینک" ، "جلیقه" "شال شلواری" است که در روستاهای مختلف عناوینی یکسان و گاه متفاوت دارند.
پوشینه نوزادان نیز شامل پیراهن یا همان "کوینک"، "عرقچین" کلاهی گرد و سفید رنگ با بندی در زیر چانه ،"آنناچالما "روسری سه گوشی است که آن را روی پیشانی نوزاد، دور سر میبندند،"دوشلوح:"سینهبند یا به عبارتی پیش بند پارچهای کوچک "بله" (قنداق) پارچهای چهارگوش است که آن را به شکل سه گوش تا کرده و به بدن بچه میپیچند و" شورتوک" ریسمان تقریباً کلفتی از جنس پشم تابیده است و با آن قنداق را میبندند.
این طراح لباس و مستند ساز زنجانی می گوید: تحولات فرهنگی تاریخی به ویزه پس از قاجار موجب تغییر ذائقه مردم در انتخاب پوشاک شد.
شیخی با مقایسه پوشاک سنتی و مدرن اظهار می کند: پوشینه های بومی و محلی که در گذشته استفاده می شد آزاد تر، راحت تر و با حفظ حجاب سازگارتر بود، همچنین رنگ ها و طرح های شاد و معمولا از جنس الیاف طبیعی بود.
دوخت لباس های محلی فقط برای آیین های نمایشی و موزه ای صورت می گیرد
وی تصریح می کند: با تغییر و تحولات صورت گرفته بعید به نظر می رسد مردم مجددا به سمت لباس های بومی و محلی گرایش یابند.
شیخی می گوید: در زمان حاضر دوخت لباس های محلی فقط برای آیین های نمایشی و موزه ای صورت می گیرد.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان زنجان نیز توجه و احیای لباس های محلی را به عنوان یک از برنامه های این اداره کل عنوان کرد و گفت: میراث فرهنگی از پژو هش ها و طرح ها در این زمینه حمایت می کند.
یحیی رحمتی با بیان اینکه لباس های محلی در استان زنجان از تنوع بالایی برخوردار است و انواع پوشش های محلی در استان زنجان شناسایی شده است، افزود: حفظ و احیای لباس های نقش مهمی احیای فرهنگ اصیل جامعه دارد.
وی با بیان اینکه دستگاه های اجرایی مرتبط با حوزه لباس و پوشاک باید در زمینه احیای لباس ها و پوشاک محلی وارد عرصه شوند، ادامه داد: میراث فرهنگی به سهم خود در این زمینه ورد پیدا کرده و تاکنون از چندین طرح در این زمینه حمایت کرده است.
امروزه پوشاک رایج بین مردم استان همان پوشاک معمول در کل کشور است و برای تماشای لباس های خوش رنگ و لعاب محلی باید به روستاهای دورافتاده که کمتر دستخوش تحول بوده اند سفر کرد. همچنین در موزه مردم شناسی رختشویخانه زنجان نیز می توان نمونه ای از لباس های محلی زنان را به تماشا نشست.
ایمنی در سفرهای زمستانی
توسط در تاریخ ۰۶ آذر ۱۳۹۵
دغدغه حل ریشهای این مصائب دردناک باید اولویت مسئولان باشد
توسط در تاریخ ۰۶ آذر ۱۳۹۵
حضرت آیت الله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی حوادث تلخ و دردناک شهادت دهها نفر از زائران حضرت سیدالشهداء علیهالسلام در عراق و همچنین جانباختن و آسیبدیدگی جمعی از مسافران و زائران حضرت امام رضا علیهالسلام، در پیامی ضمن طلب رحمت و مغفرت الهی برای درگذشتگان و دعا برای شفای آسیبدیدگان، تأکید کردند: مسئولان از این حوادث دردناک به آسانی عبور نکنند و دغدغهی حلّ ریشهئی این مصائب و امثال آن از مسائل مردم را در صدر اولویتهای خود قرار دهند.
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
حادثهی تلخ و اندوهبار شهادت دهها نفر از زوّار ایرانی و غیر ایرانی حضرت سیدالشهداء علیهالسلام در عراق و نیز حادثهی دردناک تصادف قطار که به جانباختن و آسیبدیدگی جمعی از مسافران و زوّار حضرت ابیالحسنالرضا علیهالسلام انجامید، اینجانب را همچون دیگر هممیهنان و خانوادههای عزادار، مصیبتزده کرد.
در حادثهی اول، گروههای جنایتکار و شقاوتبار تکفیری که راهپیمائی عظیم اربعین و امنیت بینظیر زائران حسینی، چشم آنان را کور و توطئههای خباثتآلود آنان را خنثی کرده است، به انتقام بزدلانه و فجیع دست زدند و بار دیگر چهرهی خبیث و مَنیّت پلید خود را به همه نشان دادند. از مناطق دیگر جهان همچون نیجریه و پاکستان و افغانستان نیز خبرهای تلخ و تکاندهنده از جنایات هممسلکان آنها میرسد و خطر جریان تکفیری و دولتهای حامی آنان را بار دیگر به همهی مسلمانان و دلسوزان گوشزد میکند.
در حادثهی دوم نیز قصور یا تقصیر و بیتدبیری دستاندرکاران خانوادههائی را داغدار کرد و موجب جانباختن و آسیبدیدگی جمعی از مردم عزیزمان شد.
اینجانب ضمن طلب رحمت و مغفرت الهی برای درگذشتگان و دعا برای شفای آسیبدیدگان و عرض تسلیت به خانوادههای آنان، از مسئولان و دستاندرکاران در هر دو بخش داخلی و خارجی میخواهم که از این حوادث دردناک به آسانی عبور نکنند و دغدغهی حلّ ریشهئی این مصائب و امثال آن از مسائل مردم را در صدر اولویتهای خود قرار دهند و اکنون نیز همهی تلاش خود را برای علاج مصدومان و انتقال جانباختگان و کاستن از مصائب داغداران به کار برند.
سیّد علی خامنهای
6 آذر 1395
This 27-Year-Old Will Become The First Woman To Visit Every Country
توسط در تاریخ ۰۵ آذر ۱۳۹۵
سفر کنید تا دنیا به صلح برسد
جالب است اگر بدانید که کسی به 50 کشور دنیا سفر کرده است، اگر کسی به 100 کشور دنیا سفر کرده باشد که دیگر حتما باید پای حرفش نشست؛ اما اگر کسی به همه 196 کشور دنیا سفر کرده باشد چه؟ یک دختر جوان آمریکایی، امسال پس از سفر به 196 کشور این کار را کرده و توانسته است عنوان «سریعترین مسافر دنیا» را به دست بیاورد.
«کاسیس دوپکول» که در دهکدهای در شمال نیویورک زندگی میکند، از همان کودکی شانس یک زندگی پرهیجان را داشته است. پدر و مادرش اجازه دادند که تا کلاس ششم را در خانه بخواند، بعد دوباره به مدرسه برگشت تا بتواند به دانشگاه راه پیدا کند، در کالج، اقتصاد اجتماعی و اکوتوریسم خواند و بعد تصمیم گرفت خودش پیام «توریسم دوستدار محیط زیست» را به دنیا برساند و برنامهریزی کند که به تمام دنیا سفر کند.
این فعال صلح و محیط زیست با شعار «کمک به صنعت توریسم پایدار» از راه استفاده از ظرفیتهای اقتصادی محلی تصمیم گرفت رکورد گینس را در سریعترین سفر دور دنیا بشکند، قبل از او «یلی لیو» توانسته بود در سه سال و 3 ماه و شش روز به تمام کشورهای دنیا سفر کند.
او در گفتوگویی با یک نشریه نروژی در مورد سفر دور دنیایش گفته است: « یکی از مهمترین چالشهای زندگیام سفر دور دنیا بود. وقتی 25 ساله شدم از خودم پرسیدم میخواهم چه کاری در زندگی انجام دهم که سبب تغییر دنیا شود. تصمیم گرفتم کارم را رها کنم و یک کار متفاوت انجام دهم؛ از کتابهایی که میخواندم الگو گرفتم، با خودم فکر کردم اگر بخواهم کاری انجام دهم حالا وقتش است. با تعداد زیادی از شرکتها مکاتبه کردم تا در مورد هدف سفرم به دور دنیا برایشان توضیح دهم و در نهایت توانستم به اندازه کافی حامی مالی برای سفرم پیدا کنم.»
« من باور دارم که فرزندان هزاره، این فرصت را دارند که دنیا را جای بهتری برای زندگی کنند. حالا بیشتر از هر زمان دیگری در تاریخ بشریت، ما این فرصت را داریم که از طریق فنآوری با هم در تماس باشیم، هیچ مرز سیاسی در واقع نمیتواند ما را از هم جدا کند. جنبش هزاره، همین است؛ اتحاد دنیا با محور صلح و پایداری. وقتی به خبرها نگاه میکنید، اخبار بد در مورد همه کشورها وجود دارد؛ چیز هایی که باعث میشود مردم بترسند و نخواهند به کشور های خاصی سفر کنند؛ اما هدف سفر این بوده است که بگویم همه دنیا امن و خوب است، من به دنبال این بودم که زیباییهایی همه دنیا را به مردم بشناسانم.»
کاسیس اما درباره سختترین بخش رکوردشکنیاش میگوید: « بیشترین مشکل این بود که باید همه کارها را با هم انجام میدادم، در چنین سفری مدام باید برای گرفتن ویزا، هماهنگی تورهای مسافرتی و ارتباط با رسانهها وقت گذاشت. به غیر از آن، باید در رسانههای اجتماعی هم فعال میبودم و همه چیز را مدام به روز میکردم، همین طور سایتی را که در مورد سفرم راه انداخته بودم باید به روز میکردم، علاوه بر این باید مدام به دنبال حامیان مالی تازه می گشتم و به این فکر میکردم که اگر حتی یک ایمیل را نخوانده از دست بدهم ممکن است یک فرصت دیگر را از دست داده باشم. همه اینها استرسی علاوه بر استرس سفر به آدم وارد میکند. با این حال خوشحالم که همه چیز خوب پیش رفت.»
کاسیس در مورد این که چطور سفرکردن میتواند به گسترش صلح در دنیا کمک کند هم میگوید: « کاری که مردم میتوانند انجام دهند این است: با سفرکردن میشود به اقتصاد محلی کمک کرد، میشود درباره زندگی مردم دیگر، چیز یاد گرفت، در طول سفر البته باید به محیط زیست و فرهنگ مردم دیگر هم احترام گذاشت، اگر وقتی که از سفر برمیگردید برای دیگران تعریف کنید که چه چیزی تجربه کردهاید، به همین راحتی به توسعه صلح در دنیا کمک کرده اید. همه کشورها زیباییهایی دارند که میشود آنها را دید و با دیگران به اشتراک گذاشت. بهترین راه برای کمک به صلح این است که با مردم محلی کشور های دیگر دوست شوید، فرهنگهای مردم باقی دنیا را ببینید و این چیزهای خوب را در شبکههای اجتماعی برای دیگران تعریف کنید. فرزندان هزاره می توانند با توریسم پایدار، دنیا را متحد کنند، میتوانند دنیا را از طریق شبکههای اجتماعی متحد کنند، ما میتوانیم روابط صلحآمیز با تمام مردم از تمام فرهنگها داشته باشیم. امیدوارم بتوانیم از این راه دنیا بهتری برای نسل بعدی بسازیم.»
منبع خبر فارسی: ایسنا-فاطمه کریمخان
منبع تصاویر: رسانه های غیرفارسی زبان
This 27-Year-Old Will Become The First Woman To Visit Every Country In The World
Recently, we covered a story about a dude who managed to visit every country in the world before he turned 40 years old. It's an amazing accomplishment and to think that he basically got his job on board with his decision and he chronicled that amazing journey is a feat in its own.But there's a saying and it goes a little something like "girls do it better," but what are they talking about, exactly?It could be visiting every country in the world in record time.
Because Cassandra De Pecol has almost visited every single country in the world and she's only 27 years old. WHAT.
She's on track to become the first female, American, youngest, and fastest traveler on the planet to visit all the world's 196 countries.
She's already hit up 181 countries and has 40 days to finish out the remaining 15, which the 27-year-old from Connecticut can easily accomplish.
she's calling her trip around the globe Expedition 196. You might be wondering how in the hell she's able to travel the world and hold down a job.
She's employed as an ambassador for peace with the International Institute for Peace Through Tourism.
Her whole life centers around traveling and tourism, along with taking gorgeous photos and posting them to her Instagram account.
She also leverages her nearly 68,000 thousand followers for free stays in hotels all over the world.
She snaps photos of the exotic venues she stays in and that covers the cost of her rooms. Smart move.
Her trip has cost her almost $200,000 so far, but she's gotten almost all of it covered by sponsors.
تهیه نقشه قطب فرهنگی گردشگری پایتخت؛ بزودی
توسط در تاریخ ۰۵ آذر ۱۳۹۵
مدیرعامل شرکت نوسازی عباس آباد از تهیه نقشه قطب فرهنگی گردشگری پایتخت در آینده نزدیک خبرداد.
به گزارش ایسنا، فرامرز عظیمی با اعلام این خبر گفت: نقشه گردشگری مجموعه اراضی عباس آباد با توجه به نیاز هموطنان و همچنین بازدیدکنندگان خارجی در دست تهیه است و به زودی در اختیار عموم قرار خواهد گرفت.
وی با تاکید بر اینکه اراضی عباس آباد تهران با داشتن پهنه وسیعی از بوستان های مفهومی و بازدیدکنندگان مختلفی که مخاطب آن هستند و در راستای توسعه بخش توریسم خود اقدام به طراحی این نقشه کرده است، افزود: در تلاش هستیم تا با شناساندن هرچه بهتر بخش های مختلف این اراضی همچون بوستان ها و برنامه هایی که در طول سال در آنها برگزار می شود و همینطور جانمایی خدمات رفاهی، همچون سرویس های بهداشتی، رستوران ها، پارکینگ ها و... به تأمین نیاز بازدیدکنندگان بپردازیم.
عظیمی در ادامه با اشاره به تأمین پارکینگ در منطقه گردشگری عباس آباد خاطرنشان کرد: در آیندهای نزدیک به تعداد پارکینگ های موجود در این اراضی جهت رفاه حال بازدیدکنندگان افزوده خواهد شد.
وی با تاکید بر اینکه ایجاد فضاهایی برای توقف وسایل نقلیه، بخشی از خدمات رفاهی و همینطور تاسیسات زیربنایی شهری محسوب می شود، گفت: تعداد پارکینگ ها و ضرورت استفاده از آن در شهرهای بزرگی همچون تهران بستگی مستقیمی با میزان جمعیت آن دارد. فضاهای تفریحی و تفرجی که سرانه استفاده جمعیت از آن، نسبت به مکان های دیگر بیشتر است به پارکینگ بیشتری هم نیاز دارند.
عظیمی تاکید کرد: البته توجه به حمل و نقل عمومی و استفاده آسان و کارا از آن به مراتب بهتر از ورود خودروهای شخصی به شبکه معابر شهری است.
وی با اشاره به تامین پارکینگ در منطقه گردشگری عباس آباد،افزود: پارکینگ میدان فرهنگ با ظرفیتی در حدود 3000 خودرو در شرق اراضی و حد فاصل باغ کتاب، باغ دماوند و فلسفه، باغ ارم، کتابخانه ملی و فرهنگستان ها و در راستای تامین نیاز مراجعان در حال ساخت است.
مدیرعامل شرکت نوسازی عباس آباد همچنین گفت: این پروژه که از بزرگراه شهید حقانی دارای دسترسی اصلی است، در حال حاضر در مراحل انتهایی گودبرداری و پایدارسازی قراردارد.
بر اساس گزارش سایت اطلاع رسانی شهرنوشت، عظیمی تصریح کرد: طراحی پارکینگ بر اساس نیاز بخش های مختلف در سرلوحه فعالیت قرار گرفته و امکاناتی همچون ورود و خروج آسان خودروهای عمومی، اتوبوس، ون، تاکسی و همچنین وجود چهار مجموعه پدافند غیرعامل و پناهگاه های چند منظوره جهت شرایط بحرانی مد نظر طراحان قرار گرفته است.