Zanjan Tourism Guide

در اواخر قرن نوزدهم، افراد مشتاقی متوجه شده بودند که تمدن و زندگی روستایی در حال ناپدید شدن و نابودی است. این افراد در کشور سوئد، اولین اکوموزه جهان را تأسیس کردند. در واقع اکوموزه‌ها برای نجات و حفظ شکل زندگی روستایی، زمانی که پیش بینی می‌شد در آینده دیگر اثری از این نوع زندگی نباشد، شکل گرفت. سوئدیها خانه‌های دارای ارزش تاریخی و فرهنگی را به یک مکان انتقال دادند و نام آن مکان را اسکانسن گذاشتند که از نام استکهلم پایتخت سوئد گرفته شده است. اما آنها در عین حال به حفظ پیشه‌ها، صنایع، مشاغل مختلف و شیوه‌های انجام کار توسط روستائیان نیز توجه داشتند. ایده این موزه‌ها، که گاه موزه فضای باز هم نامیده می‌شوند، به تدریج از کشورهای اسکاندیناوی خارج شد و به دو شاخه اصلی تقسیم شد: یک شاخه از سمت دانمارک وارد اروپای مرکزی شد و تا روسیه پیش رفت. در این شاخه که شاخه قارهای یا اروپایی نیز نامیده میشود، موزه‌های بسیار مهمی، بین سالهای 1920 تا 1940 ،تأسیس شد. شاخه دیگر از طریق دانمارک به انگلستان رفت و از آن طریق به کانادا، ایاالت متحده و استرالیا رسید. درواقع اکوموزه، قلمروئی از فرهنگ و زندگی را در خود جای داده است، در حالی که موزه های دیگر تنها به یک رشته یا زمینه (فرش، هنرهای تزئینی و... ) می‌پردازند.

در اکوموزه‌ها ترکیبی از مسائل فیزیکی، جغرافیایی، اقتصادی، فرهنگی و انسانی به چشم می‌خورد. در واقع حضور زنده و در حال رشد مردم، وجه تمایز اکوموزه‌ها با دیگر موزه‌ها است. بنابراین اکوموزه‌ها در مقایسه با دیگر اشکال معمول موزه‌ها، نقش مهم تری در رشد و تکامل جامعه دارند. در رهیافت روستای خالق که یکی از جدیدترین رهیافت های فراخوانی محتوی توسعه است. در این رهیافت تالش بر آنست تا با تکیه بر داشته‌های مستتر در زندگی مردم زمینه توسعه درون زا فراهم آورده شود. یکی از این موارد اکوموزه‌ها است که با طراحی و معماری الهام گرفته از بوم میزبان میتواند در جذب گردشگر و ایجاد درآمد مکمل برای روستائیان مثمر باشد. محورهای خالقیت از جمله ادبیات، طراحی، موسیقی، صنایع دستی، رسانه و ... از جمله محتوی تشکیل دهنده اکوموزه ها در روستای خالق می توانند باشند.

منبع: کانال تلگرام creativevillageinstitute@ - روستای خلاق

کمپ به محلی اتلاق می شود که کوهپیمایان و کوهنوردان و طبیعت گردان جهت اقامت خود از آن استفاده می کنند، عمدتا کمپ برای برنامه های بیش از یک روز تعبیه می شود و باید به تمام خصوصیاتی که به توضیح آنها پرداخته شده توجه کافی داشته باشید.

کمپ ها به دو نوع تقسیم می شوند : کمپ طبیعی و کمپ مصنوعی

کمپ طبیعی: از عوارض طبیعی تشکیل یا استفاده می شود مثل غارها، زاغه ها، شکاف ها ، غار برفی و کومه موقت در جنگل. استفاده از این کمپ ها تجارب بالایی را در کوهنوردی می طلبد.

کمپ مصنوعی: در این کمپ از لوازم مصنوعی استفاده می شود مانند چادر، که بحث ما در اینجا چادرهای کوهنوردی هستند. در یک چادر دو یا سه نفره شما باید با کوله هایتان مدت زمانی زندگی کنید، پس چگونگی این کار را باید قبلا در شرایط و هوای خوب بیاموزید.

اصول برقراری کمپ
۱_ابتدا باید ایمنی محل کمپ را در نظر گرفت
۲_دور بودن از محل ریزش سنگ، یخ و برف و غیر
۳_خودداری از ایجاد کمپ در کنار رودخانه ها و کف دره ها به علت جاری شدن سیل و سر و صدای آب
۴_نبودن در جهت باد
۵_ محل کمپ باید در دید قرار داشته باشد تا در زمان حادثه نیروهای امدادی بتوانند به راحتی محل را پیدا کنند. در کوهستان معمولا باد در دو جهت می وزد: باد قله و باد دره. باد قله بعد از غروب خورشید باد از قله به دره شروع به وزیدن می کند. اما باد دره روزها از دره به طرف قله می وزد. پس در روز باید جهت باد را مشخص کرد و سپس کمپ را برقرار نمود.
۶_صاف و بدون شیب باشد.
۷_خودداری از برقراری کمپ در کنار چشمه ها زیرا حیوانات شب ها برای استفاده از آب به چشمه ها می آیند که می تواند ایمنی شما را به خطر اندازد.
۸_در هوای طوفانی و بارانی ابتدا کوله را در چادر قرار داده درب آنرا ببندید تا چادر سنگین شده و باد چادر را با خود نبرد.
۹_ استفاده از نایلون برای زیر چادر برای منتقل نشدن رطوبت به کف چادر
۱۰_چادر را خوب و محکم و کشیده برپا کنید و پوش روی چادر را نصب کنید.
۱۱_حفر یک نهر کوچک به عرض و عمق ۱۰ سانتی متر که بهتر است زیر لبه های پوش چادر باشد تا در هنگام بارندگی آب باران زیر چادر نفوذ نکند و یک یا دو راه خروج آب نهر تعبیه کنید.
۱۲_برای استحکام بیشتر میخ های چادر روی میخ ها سنگ بگذارید
در شرایط بادهای با سرعت بالا با فاصله یک متر از اطراف چادر یک دیوار سنگی به ارتفاع ۶۰ سانتی متر و عرض ۴۰ تا ۵۰ سانتی متر ایجاد کنید تا باد چادر را پاره نکند
۱۳_ از برپایی چادر در زیر درختان به علت صاعقه بپرهیزید. چادر در زیر درختان بعد از مدتی بارندگی خیلی سریع تر خیس می شود.
۱۴_نبودن کمپ در مسیر حیوانات اهلی و وحشی و کوهنوردان دیگر
۱۵_بستن درب چادر در زمان بیرون آمدن و داخل شدن به چادر به علت وارد شدن حیوانات موذی مثل مار و عقرب
۱۶_محل دستشویی باید پایین دست کمپ و با فاصله مناسبی ایجاد شود.
۱۷_ یک کیسه پلی اتیلن یا گونی پلاستیکی بزرگ جهت قرار دادن لوازم اضافی بیرون از کمپ همراه داشته باشید و لوازم اضافه را داخل آن قرار داده و چند سنگ روی آن قرار دهید.
۱۸_در شرایط بادهای با سرعت بالا با فاصله یک متر از اطراف چادر یک دیوار سنگی به ارتفاع ۶۰ سانتی متر و عرض ۴۰ تا ۵۰ سانتی متر ایجاد کنید تا باد چادر را پاره نکند. در زمستان به علت کولاک در مناطق کوهستانی با بلوک های برفی دیواری به ارتفاع ۶۰ سانتی متر و عرض ۴۰ سانتی متر ایجاد کنید تا باد و سرمای کمتری ایجاد گردد. زیرا برف هایی که در اثر کولاک درز اطراف چادر جمع می شوند باعث شکستن ستون های چادر می شود.
۱۹_پرهیز از برافروختن آتش در اطراف چادر و در جهت باد
۲۰_یک کیسه نایلون برای جمع آوری زباله هایتان در نظر بگیرید.
۲۱_ در بدترین شرایط دو یا سه نفر با کوله هایتان باید در چادر زندگی کنید، چگونگی این کار را خوب بیاموزید.
۲۲_پرهیز از ایجاد کمپ در گوسفند سراها که معمولا دارای سنگ چین هم هستند به علت اینکه آنجا محل زندگی کنه ها و دیگر جانوران موذی می باشد
۲۳_غذاهای بودار خود را بیرون چادر و در فضای آزاد قرار ندهید به این علت که حیوانات شامه ی بسیار قوی دارند و به سراغ آنها می روند. غذاها را در ظروف دربسته و در محلی که حیوانات را تحریک نکند، نگهداری کنید.
۲۴_خودداری از استفاده چراغهای خوراک پزی و روشنایی که دارای شعله هستند در چادر
۲۵_پرهیز از تعویض کپسول گاز و ریختن بنزین در چراغهای بنزینی در زمانیکه داخل کمپ شمع یا شعله دیگری وجود دارد، به علت آتش سوزی
۲۶_دور کردن جانوران موذی با ریختن مقداری تنباکو در اطراف چادر

استفاده از کوهستان و طبیعت زیبایش و لذت بردن از آن نیاز به رعایت اصول و مقرراتی دارد که رعایت هر یک از آنها در تندرستی و سلامتی کوهنورد بسیار موثر است:

۱- هرگز تنها به کوه نروید.
۲- از مسیرهای عمومی و علامت گذاری شده حرکت نمایید.
۳- به خانواده، دوستان، قرارگاهها، و پناهگاهها مسیر کوه پیمایی خود را اطلاع دهید و پس از بازگشت نیز به تمامی کسانی که اطلاع داده اید خبر بازگشت خود را اعلام نمایید.
۴- صعود خود را صبح زود آغاز کنید. همیشه طوری برنامه ریزی کنید که وقت اضافی برای استراحت، بازگشت و حوادث پیش بینی نشده داشته باشید.
۵- وضعیت هوا را به طور دائم در نظر داشته باشید.
۶- برنامه و زمان بندی دقیقی برای کوه پیمایی تنظیم نمایید.
۷- همیشه یک سوت و یک چراغ قوه به همراه داشته باشید.
۸- قبل از آغاز برنامه اطمینان حاصل نمایید که کلیه امکانات لازم برای کوه پیمایی را بهمراه دارید.
۹- هرگز از ساک و کیف به جای کوله پشتی استفاده نکنید.
۱۰- قدم ها را با مکث بردارید و در شیبهای تند روی هر پا اندکی استراحت نمایید.
۱۱- کفش و لباس مناسب فصل را بپوشید و همیشه لباس اضافی نیز به همراه داشته باشید.
۱۲- اگر برنامه شب مانی دارید قبل از تاریک شدن هوا اقدام به برپایی چادر و کمپ نمایید.
۱۳- همیشه یک کیف کمکهای اولیه همراه خود داشته باشید.
۱۴- یک کیسه کوچک زباله در کوله پشتی خود داشته باشید و فراموش نکنید که کوه همیشه باید تمیز باشد تا قابل استفاده مجدد برای شما و دیگران باشد.
۱۵- طول و سختی مسیر صعود براساس توانایی ضعیف ترین فرد گروه انتخاب شود.
۱۶- افراد گروه در یک برنامه کوه پیمایی باید از آمادگی جسمانی و روانی مناسب برخوردار باشند.
۱۷- افراد گروه نباید اختلاف سنی زیادی با هم داشته باشند و تا اندازه ای یکدل و هم سلیقه و هم اخلاق باشند.
۱۸- هر گروه حداقل باید یک مربی درجه (۳) کوه پیمایی به همراه خود داشته باشد.
۱۹- در مسیرهای برفی، از سرخوردن بدون کنترل خودداری نمایید.
۲۰- اگر مشکلی پیش آمد و یک نفر مصدوم در گروه به همراه دارید قبل از اتلاف وقت به طرف پایین حرکت نمایید.
۲۱- کروکی ، نقشه و قطب نما یا G.P.S همراه داشته باشید.
۲۲- اندازه قدمها و گامها به اندازه عرض شانه ها برداشته شود.
۲۳- با یک قدم دم و با قدم دیگر بازدم را انجام دهید و تنفس را از راه بینی انجام دهید و در شیبهای تند با هر قدم یک دم و یک بازدم انجام دهید.
۲۴- هیچ وقت بدون اجازه سرپرست از تیم جدا نشوید.
۲۵- در سربالایی ها و شیبهای تند به صورت زیگزاک حرکت نمایید تا شیب مسیر شکسته شود.
۲۶- در سربالایی و سرازیریها با تمام کف پا راه بروید.
۲۷- از حرکت با بغل پاها در سرازیری ها خودداری کنید.
۲۸- در صعود، همیشه سنگینی خود را به جلو و در فرود سنگینی خود را به عقب متمایل نمایید.
۲۹- قبل از حرکت ابتداء تمرینات ورزشی و حرکات کششی را حتماً انجام دهید.
۳۰- در ابتدا حرکت هر نیم ساعت ۵ دقیقه استراحت و سپس زمان حرکت زیادتر و زمان استراحت کمتر می گردد (به ازای هر یک ساعت حرکت ۵ دقیقه استراحت نمایید)
۳۱- در هنگام استراحت و حرکت، خوردن آب و تنقلات و شیرینی جات را فراموش نکنید.
۳۲- بعد از توقف ، کوله پشتی و پشت خود را به طرف آفتاب قرار دهید و بلافاصله لباس گرمکن و بادگیر خود را بپوشید.
۳۳- در هنگام حرکت از پوشیدن لباس اضافی خودداری نمایید و هنگام توقف آنها را بپوشید.
۳۴- پاها را روی زمین نکشید بلکه اندکی از زمین بلند کنید و دستها را آزاد نگهدارید.
۳۵- هر ۱۲۵ قدم حدود ۱۰۰ متر می باشد و مسافت پیموده شده را می توان به این صورت محاسبه نمایید.
۳۶_در صخره نوردی همیشه ۳ نقطه از بدن باید درگیر سنگ باشد.
۳۷- آهسته و منظم حرکت کنید.
۳۸- برای شروع کوه پیمایی سعی کنید تابستان و اوایل پاییز را انتخاب کنید.
۳۹- از ریزش و جا به جا کردن سنگ خودداری نمایید.
۴۰- اگر گُم شدید در فرود آمدن از کوه عجله نکنید، با مشورت بهترین راه را پیدا کنید.
۴۱- مسیر صعود را با سنگ چین علامت گذاری نمایید تا در زمان برگشت دچار اشتباه و گُم کردن راه نشوید.
۴۲- زمان فرود اغلب دو سوم زمان صعود می باشد، با این محاسبه زمان و توان خود را تقسیم بندی نمایید.

برداشت از :

موسسه علمی پزشکی کوهستان