اقامتگاه بومگردی؛ راه یا چاه؟
توسط در تاریخ ۱۲ آبان ۱۳۹۷
سروش پرهامی؛ مدیر خانه سنتی پرهامی
اگر به گردشگری علاقه دارید و بخواهید کسب و کار خودتان را داشته باشید و یا به اصطلاح سرمایه گذاری کنید، هر ارگانی نگاه خودش را به شما دارد.
بعضی ها نگاه درآمدی دارند و تمام کسری بودجه سازمانشان را گویا سرمایه گذاری های حوزه گردشگری باید جبران کنند. برخی نگاه حفاطتی دارند یا بهتر بگوییم اینطور نشان می دهند. عده ای دغدغه های امنیتی دارند و برخی گمان می کنند شما قشر ضعیف جامعه را در نظر نمی گیرید و با له کردن آن ها به جایگاهی رسیده اید. انجمن های مختلف شاید به شما برچسب های مختلفی بزنند. آن ها هم دغدغه های زیست محیطی، جامعه شناسی، معماری، میراثی و… دارند.
قطعاً این مهم است که به شما با یک تصور اشتباه نگاه نشود، اما مهم تر از آن، دیدی است که شما نسبت به کار خودتان و مسیر آینده دارید.
سرمایه گذاری در بخش اقامت در بافت قدیم را تصور کنید، اگر به شما گفته باشند با وامی صد میلیون تومانی یک خانه قدیمی را مرمت می کنید و پس از مدت کوتاهی جیبتان پر از دلار و یورو شده و سرمایه شما نیز یکی دو ساله چندین برابر می شود، به زودی شوکه خواهید شد.
هدف دوستان دولتی از این تشویق ها و واداشتن دهیاری ها به تبلیغات برای جذب سرمایه گذار، از بین بردن محرومیت و بیکاری و توریستی شدن مقصدها است، اما اعطای مجوز و تزریق وام فقط یکی از ابزارهاست و اگر آگاهانه انجام نشود، فقط اثرات غیر قابل بازگشت دارد.
تأمین مالی ناکافی، مرمت نیمه کاره و بدهکاری بیشتر را سبب می شود و دادن مجوز به بنایی نامناسب در محلی نادرست هیچ کمکی به اقتصاد نمی کند. بطور مثال هنگامی که به روستایی یکباره 35 مجوز اقامتگاه بومگردی داده می شود، فقط منجر به تکه تکه شدن زمین های کشاورزی خواهد شد و در آخر نه کشاورزی داریم و نه گردشگری.
در ادامه به مسائلی که شما را غافلگیر می کند و مواردی را که باید در نظر بگیرید اشاره می کنیم.
1- زیرساخت:
خانه شما به سیستم فاضلاب وصل نیست. علاوه بر ایجاد فجایع زیست محیطی و آسیبی که به سفره های آب زیرزمینی خواهد زد، این یعنی آسیب به خانه شما در بلند مدت و حتی میان مدت. خانه ای که قبلاً دو یا سه خانواده را پذیرا بوده، ممکن است حالا میزبان بیش از صد نفر در روز باشد و قطعاً در تأمین آب، دفع فاضلاب، تأمین برق، گاز و حتی تلفن در بافتی که قادر به تأمین و سرویس دهی به مشترکان حال حاضر خود (کاربری مسکونی) نیست، دچار مشکل خواهد شد.
شما به عنوان سرمایه گذار قطعاً قادر به حل این مشکلات نیستید و مدیریت یکپارچه بخش های مختلفی را می طلبد. حرف از حمایت از سرمایه گذار میزنیم و آن وقت راهکاری تا این حد ساده که (نماینده تمام ارگان هایی مثل آب، برق، گاز، آتش نشانی، اماکن، بهداشت را دور یک میز جمع کنیم) را نمی توانیم عملی کنیم.
2- راه دسترسی:
هرقدر هم که عمارت شما معماری بی نظیری داشته باشد، مسیر دسترسی به آن مهم است و بخشی از تجربه میهمان شما را تشکیل خواهد داد. و این یعنی به غیر از درون ، بیرون هم باید حس خوب را انتقال دهد. نه خیلی از جاده فاصله داشته باشد، نه چسبیده به خیابان باشد و سر و صدا، میهمانان شما رو آزار دهد.
3- من با یک خانه دویست متری شروع کردم. متوجه نبودم که به عنوان یک اقامتگاه باید نیازهای متنوعی را پاسخ بدهم و این یعنی کمبود فضا. مطابق با کاربری که در ذهنتان دارید، مساحت خانه ای رو که می خواهید بخرید تعیین کنید.
خانه مسافر، هاستل، بومگردی، اقامتگاه سنتی، هتل سنتی، زائر سرا، بوتیک هتل؛ تمام این واژه ها و کاربری ها در بافت قدیم شهر و روستا ممکن است. اما اینکه شما در کجا قصد فعالیت دارید، حجم سرمایه گذاری، و علاقه شما تعیین کننده خواهد بود.
توجه کنید که مسیر و فضاهای اطرافتان هم قابل تملک باشد تا در روند توسعه دچار مشکل نشوید.
بطور مثال اگر به عقب برگردم حتما با کمتر از 500 متر (با توجه به اهدافم) شروع نمی کردم. اگر پس از پروژه به این فکر بیفتید، شاید مانند من با سه برابر قیمت مجبور به تملک بشوید.
توصیه می کنم بخصوص اگر در روستا، بین عشایر و در قالب بومگردی و اکولوژ علاقه به فعالیت دارید، به بومی بودن، به ریشه محلی داشتن و یا درگیر کردن مردم بومی توجه ویژه ای داشته باشید.
4- سرویس:
آیا آمادگی ارائه خدمت در بلند مدت را داریم؟!
صنعت گردشگری بر خلاف تصوری که از آن وجود دارد، همیشه زود بازده نیست. اعتماد به کسب و کار شما بسیار تدریجی رخ خواهد داد. شاید پس از چندین سال خدمت و دهان به دهان چرخیدن نام شما، برندتان جا بیفتد. حتی در سال 2018 هم مهم ترین و کارآمدترین راه بازاریابی «دهان به دهان» است.
اگر رسانه های اجتماعی هم کار آمد هستند به دلیل همین حس دهان به دهان بودنشان است.
5- اهلیت داشتن به صنعت گردشگری:
اهلیت قابل تزریق آنی نیست. گذراندن دوره های بومگردی یک یا دو روزه و یا عضو سامانه و اپلیکیشن و سایت های رزرواسیون شدن و یا داشتن طرح توجیهی و استراتژیک که دوستانی در درون و بیرون سازمان ها شما را به آن سوق می دهند بسیار کم تاثیر است و در بهترین حالت شما را به یک «مقلد» تبدیل خواهد کرد؛ زمانی که خودتان به پیچ و خم این صنعت آشنا نیستید.
اگر چه تجربه کار در صنعت گردشگری بسیار به شما، بخصوص در بحران ها کمک خواهد کرد، اما گردشگری دانش است.
اگر فرصت تحصیلات آکادمیک را نداشتید، در دوره های کوتاه مدت گردشگری شرکت کنید. دوره راهنمای گردشگری می تواند شما را با اجزای مختلف صنعت گردشگری مثل حمل و نقل، توراپراتورها، اقامت، جاذبه ها و… آشنا کند. درست بعد از پیداکردن اهلیت است که توسعه درست اتفاق می افتد.
توسعه روندی از بالا به پایین و دستوری نیست.
چند وقت پیش با یک سرمایه گذار خانه های سنتی صحبت می کردم؛ در آخر به این نتیجه رسیدیم که اقامتگاه داشتن یک شغل نیست، یک سبک زندگی است. باید از معاشرت با دیگران لذت ببرید. هم خودتان در جزء به جزء کارها حضور داشته باشید و به اصطلاح بالای سر کار باشید و هم مرتب سفر کنید تا از روندهای بازار مطلع باشید.
تحمل کار در صنعتی را داشته باشید که تعطیلی و نصف شب را متوجه نمی شود.
بیست و چهار ساعته، هفت روز هفته، دوازده ماه سال و سیصد و شصت و پنج روز…
منبع: رسانه راه بلد
برو به فرم ارسال نظر
هیچ نظری تا الان ثبت نشده.