گزارش پایانی دکتر تیموری
توسط در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۴۰۰
بسمه تعالی
رَّبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّی مِن لَّدُنکَ سُلْطَانًا نَّصِیرًا.
آنچه در حد مقدورات میسر بود دریغ نکردیم
خداوند بزرگ را شاکرم که نعمت بزرگ خدمت به مردم عزیز و دوست داشتنی ایران اسلامی، این سرزمین با شکوه را بر من ارزانی داشت.
بر خود فرض می دانم که در همین ابتدا از تک تک اعضای خانواده بزرگ گردشگری کشور، از همکاران و فعالان عزیز این حوزه در بخش های مختلف دولتی و خصوصی بویژه از برادر بزرگم جناب آقای دکتر علی اصغر مونسان وزیر سابق میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به خاطر همراهی ها و حمایت های بیدریغ در طول این دوران سخت خدمت، کمال تشکر و امتنان را داشته باشم. هرچند به دلیل شرایط بحران بی نظیر جهانی که خارج از اراده تخصصی همه دغدغه مندان این صنعت بود، امکان تحقق بخش عمده ای از برنامه ها و سیاست های مدنظر میسر نگردید، اما می خواهم اطمینان بدهم که واقعا در شرایط موجود آنچه می شد، انجام دادیم و ذره ای دریغ نکردیم.
معمول است در پیام های مناسبتی از این دست، گزارشی از اهم اقدامات عملکردی ارائه گردد، لذا من هم به حکم وظیفه به برخی از اقدامات و جهت گیری های سه سال گذشته به اجمال می پردازم.
با توجه به شرایط حاکم، بسیارى از برنامه ها، اقدامات و جهت‌گیری هاى من و همکاران در وزارت و معاونت گردشگرى در بخش ستادى و استانى در سه سال اخیر ساختاری و بنیادین بود که برخی از آنها ذیلا اشاره مى شود:
